සිත ගාව අත හැරිය ජීවිතය
බැත නැතිව පාලු වූ කමතක්ය
කතකලී නැටුමක්ව ඉපනැල්ල
පතන්නේ දඟලන්න පවනැල්ල
මන්දාරමට බයෙන් නුඹෙ ඔරුව
සංසාරයෙන් එතෙර වෙන්නැතුව
ලන්තෑරුමත් තවම නොදල්වා
ඉන්තේරුවෙන් සුසුම් හෙළන්නේ
බුදුන්ටත් රුපුන් සිටියා නොවෙද
සඳුන් ගසකත් පිළිල දළු දමයි
නදුන් උයනක් අපට නැතුවට
අඳුන් තවරන්න මට බැරුවාද?
No comments:
Post a Comment