අපූරුය අපේ පෙම

අපි කලෙක පෙම්වත්තු වී හුණිමු
මමත් මිත්තණියක්ව අද දවස
ඔහුත් මුත්තණුවෙක්ව අද දවස
අපූරුය අපේ පෙම
උපන් දින ත්‍යාගයක් ඔහු මහට දී නොමැත
උපන් දින ත්‍යාගයක් මා ඔහුට දී නොමැත
මෙතෙක් අද වන තුරා
නොදන්නෙමු උපන් දින
නොඇසුවෙමු උපන් දින

ගව් ගණන් දුර දෙපස විසූ අප
හමු වූයේ බොහෝ ඉඳ හිටලාය
රේල් පාරවල් මත ඇවිද ගොස්
නිවන්නට ගත විඩා
ඇදෙන්නේ දේව මැදුරක් වෙතය
බංකුවක වාඩි වී දණ ගසා ගෙන විටෙක
යාතිකා කරන සේ හෙමින් මුමුණමු රහස්

ලියන්නේ නමුදු මාගල් ලෙසින් හසුන් පත්
කියන්නත් බොහෝ දෑ විය අපට
මෙසේ හමු වූ විටදි
අපි කැමති ගීත වල වෙළෙන්නෙමු, විඳින්නෙමු

තව විටෙක ඔහු මගේ අත්ල ගෙන
එමත රස කුරුටු ගීයක් ලියයි
පිළිතුරක් ගෙතෙන්නේ ඔහු සුමුදු අත්ලේය
දෑස් දෙස බලා ගෙන වරු ගණන් හිඳිමු අපි
සිනහ සෙමු, විරිත්තමු තරඟයට
ඇත්තෙන්ම එය සොඳුරු ප්‍රේමයකි
රස විඳිය හැකි අදත් සුන්දරව . . . .!

අනිත්‍යය නිමිති අපි

.

චෝදනා කළ නොහැක අතැර ගිය සෝදුකට

සැබවින්ම සෝකයක් දැණුනෙ නැහැ මා සිතට
ඔබ මගේ වත් නොවේ, මා ඔබේවත් නොවේ
ඉදින් කුමකට තැවුල් ගන්නෙම්ද?
විරහ කවි පබඳින්නෙ කුමකටද?

මහට මම අහිමි වූ ලෝකයේ
ඔබට ඔබ අහිමි වූ ලෝකයේ
ආපෝද, තේජෝද, වායෝද, පඨවියෙන්
සැදුම් ලද අනිත්‍යය නිමිති අපි.