විරහව සොඳුරුද කෙතරම් නුඹ ගැනම කවි මිනි මුතු වන වැසූ දෑසේ නුඹම නලියන අහේතුකවම සිනහ නැලැවෙන තත්පරය කල්පය වන මුලු ලොවම අමතක වන සිහින ලොවකම තනිවන තවත් දිනකට පැතුම් පුරවන... එක රැයක් දහසක් වන සඳටම පිනි කඳුලු දෙන තරු කැට නිවා නොදමන නො එන තෙක් නුඹ, තනිකමම දෙන | |
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment