සිහින මල්පෙති රැඳුන ඔබ අත
බිම වැටෙන්නට ඉඩ නොදී
ගනිමි දෝතට හෙමි හෙමින් මම
සෙනෙහෙ සුවිපුල් විල්තෙරේ
සිතක ලතැවුල ගොතන කවි මුතු,
පබලු රුව ගුණ මට දැනෙයි
නෙතක වැතිරුණ පිනි පියල්ලක
අරුත කියවනු හැකිය දැන්
ගිමන් කල හෝ වසත් කල හෝ
පූදිතොත් පෙම් නිල් උපුල්
හුදෙකලාවෙන් මිදෙනු ඇත
සිත කුරුලු ගීයක උනුසුමෙන්
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment