අත වෙරළු රැඳුණු
දර හිස මතෙහි බැඳුණූ
පලා ඉණ වට එතුණූ
නුඹටමයි, නුඹ කුමට හඬනූ
කන්දට ඇවිලෙනා ගිනි
නැන්දට නොපෙනෙනා වැනි
හැන්දට ගො'කිරි පිරැවිණි
නින්දට යන්න ම'දියෙණි
නොරට ගිය නුඹෙ අම්මා
කණට තෝඩුද දැම්මා
පිනට වෙද ඒ අම්මා
නුඹට ලැබුණේ දැන් සිතම්මා
අම්මා සුදුයි සියුමැලි
අප්පා නගන මැසිවිලි
නොඅසා දුවේ සුකුමලි
නිදියන් අසා නැළවිලි
No comments:
Post a Comment