අත්වල පිපුණු කරගැට මල් රිදෙනවද
රත් වුණු පොළව ඔබෙ දෙපතුල් සිඹිනවද
නෙත් බැම මතේ රන් දහදිය නැගෙනවද
පත්තර පිටුවකින් ගත ගිම් නිවෙනවද
පවනැල්ලක්ව ගත සරතැස නිවන්නෙමි
අරුනැල්ලක්ව දවසට සුබ පතන්නෙමී
සෙවනැල්ලක්ව දුක ලඟ නිදි වරන්නෙමී
හසරැල්ලක්ව මුව අද්දර පිපෙන්නෙමී
හිරේ සැඩ කිරණ සිහිලැල් පිණි වේවා
කුසේ ගින්න නිවනට බත සරි ඒවා
හිතේ සවිය පුර පස සඳ මෙන් වේවා
මගේ ඇත් රජුව කඳ දෙවි සුරකීවා
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
නියමයිනෙ නූතන ජනකවි ටික. හොඳට හිතට දැනෙනව.
ReplyDeletevery nice & very important
ReplyDelete