Total Pageviews

32452
Powered By Blogger

Sunday, February 6, 2011

පහුරු ගාන විට
අතීතය
නුඹ ඇවිත් සිනා සෙයි
මගෙ හිතේ
දෝර ගැලු
ලෙන්ගතු කමට

හෑල්ලුවට ගත්තා
හැමතිස්සෙම
අවිහිංසක
සා පැටික්කිව
හදාපු මාළිගා සේරෝම
කුඩු පට්ටම් කළා
නපුරු කුඩම්මෙක් සේම

සුදු යකඩ මුද්දක්
පළඳලා
කිරි සප්පයෙක්
අතට දීලා
යන්ට ගියා වහන් වී
පැදුරටත් නොකියාම

ඒත් සහතිකයි
සාප කරන්ට
ඉඩ දෙන්නෙ නැහැ
මයෙ හිත
ප්‍රේම කළ හිතකින්
සාප කරන එක
පාපයක්
මහ පොළව නූහුලන!


No comments:

Post a Comment