සබඳ, මට නුඹ විටෙක
සිනා මල් පඳුරක්ය
ගායනා කළ නොහැකි
සුගායන පිරිතක්ය
කාන්සිය දුරු කරන
සිහිල් පැන් පොකුරක්ය
පාන් පැල සේ එළිය
ගෙනෙන පින් මලුවක්ය
දුරින් සිටියද දෙදෙන
සිතින් සෙනෙහින් නොවෙද
තුටු කලෙක නැති වුවත්
දුකෙහි ළං වෙමු එකට!!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment