ලෙලි තැලෙයි, ගොඩ ගැසෙයි
අත රිදෙයි
හන්දිපත් ඉකි බිඳියි
ඇවිලෙනා කොඳු ඇටය
වාරු ගෙන තව තලමි
නොතැලෙනා බව සිතා
දරුවන්ට නොතැලීම
ඉන්න ඉඩකඩ හදා
මිය යන්න, සිතේ සැනසුම ඇතිව
කහට තිබුණාට ගත රැඳි ඇඳුමෙ
හිතේ නැහැ එක කහට බින්දුවක්
මගේ කිරි පැටවුන්ට
දළු දමන සෙනෙහෙ මිස.
No comments:
Post a Comment